Prawo energetyczne to ustawa, która odpowiada w Polsce za politykę energetyczną. Została uchwalona w 1997 r. przez polski rząd. Dokument ten określa kwestie państwowych działań energetycznych i zasady dostarczania energii i paliw.
Czego dowiesz się z artykułu?
Projekt ustawy trafił do Sejmu RP w 1995 roku. 10 kwietnia 1997 roku został zatwierdzony i wdrożony w życie.
Dokument uzupełniają akty wykonawcze, które określają funkcjonowanie konkretnych artykułów. Ustawa dużo razy była nowelizowana. Ostatnie zmiany w jej obrębie miały miejsce w 2022 roku. Częstotliwość tych zmian wynika z dynamicznie postępującej sytuacji na rynku energii elektrycznej i z potrzeby zmian prawnych ze względu na unijne rozporządzenia.
Ustawa Prawo energetyczne składa się z aktów, które są podzielone na rozdziały, artykuły i ustępy. Z kolei na ustępy składają się podpunkty.
Co dokładnie reguluje Prawo energetyczne i jakie zasady określa? Dokument ustala zasady działania polskiej polityki energetycznej, warunki zakupu i użytkowania ciepła, paliw i energii, a także zasady prowadzenia działalności przedsiębiorstw energetycznych. Ustawa ta określa organy właściwe w związku z gospodarką paliwami i energią.
Ustawa Prawo energetyczne to bardzo ważny dokument, który wprowadza porządek i reguluje następujące zagadnienia:
Niestosowanie się do przepisów ustawy grozi poniesieniem odpowiedzialności finansowej.
Szukasz odpowiedniej oferty energii elektrycznej do swojej firmy? Skorzystaj z porównywarki cen prądu i wybierz najbardziej opłacalną.
Jeśli chcesz poznać aktualności z branży OZE, przeczytaj artykuł: Mix energetyczny w Polsce – wzrost OZE.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2 lit. l. Prezes URE jest organem powołanym na mocy ustawy z 1997 r., który realizuje zadania w związku z gospodarką paliwami i energią, a także promowaniem konkurencji. Jest on wybierany przez Prezesa Rady Ministrów na pięcioletnią kadencję.
Do głównych zadań Prezesa URE należy:
Ustawa Prawo energetyczne to dokument prawny, który dotyczy sektora paliw, ciepłownictwa i elektroenergetyki. Obowiązuje wszystkich odbiorców energii elektrycznej, ale też jednostki stanowiące obrót energią, ciepłem i paliwami gazowymi, kopalnymi. Dotyczy również kwestii przyłączeń do sieci elektroenergetycznej dla firm.
Odbiorca energii jest osobą, która otrzymuje lub pobiera paliwa i energię na podstawie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym.
Czym zajmuje się przedsiębiorstwo energetyczne? Jest to podmiot, który prowadzi działalność gospodarczą. Może ono magazynować, przesyłać, dystrybuować, a także obracać paliwami, energią lub dwutlenkiem węgla.
Przedsiębiorstwo energetyczne obrotu może również obracać energią elektryczną na Towarowej Giełdzie Energii dla firm.
Giełda energii jest bardzo dobrym rozwiązaniem dla klientów, którzy chcą zaoszczędzić na rachunkach za energię.
Głównym celem ustawy, jest dążenie poprzez swoje działania, do zrównoważonego rozwoju energetyki w kraju. Jest to przede wszystkim ustanawianie zasad, w których można pczeczytać o tym, jak użytkować paliwa i energię. Dokument określa także wykonywanie i kontrolowanie działalności polegającej na przesyłaniu dwutlenku węgla.
Informacje, o których poza wyżej wymienionymi można przeczytać w ustawie, dotyczą zasad funkcjonowania systemu pomiarowego i centralnego systemu informacji rynku energii.
Jak informuje serwis gov.pl, zgodnie z ustawą z dnia 20 maja 2021 r. o zmianie ustawy, Ministerstwo Klimatu i Środowiska wprowadziło zmiany.
Geologiczne składowanie dwutlenku węgla może zminimalizować, a nawet zapobiec szkodliwym zmianom klimatu. Mówi o tym dyrektywa o Wychwytywaniu i składowaniu dwutlenku węgla z dnia 23 kwietnia 2009 roku. Dokument został wprowadzony przez Parlament Europejski w celu ustalenia ram prawnych, które mają przeciwdziałać zmianom klimatu, wykorzystując bezpieczną metodę składowania CO2.
Ustawa Prawo energetyczne zawiera informacje o regulacjach, które są związane z systemem przesyłowym dwutlenku węgla. Informuje o tym rozdział 2b dokumentu. Porusza temat instalacji narzędzi lub sieci, które służą wychwytywaniu dwutlenku węgla, aby go składować podziemnie.
W art. 11n ust. 1 ustawy można przeczytać, że jednostką wyznaczającą operatora sieci transportowej dwutlenku węgla jest Prezes Urzędu Regulacji Energetyki. Z kolei według ust. 2. tego artykułu operatorem transportu CO2 może być tylko podmiot, który posiada na to koncesję.
Zgodnie z art. 11p ust. 2 przedsiębiorstwo, które stara się o przyłączenie do sieci transportowej CO2, powinno złożyć wniosek do operatora sieci o określenie warunków przyłączenia. Natomiast ust. 4. tego artykułu określa, że za wyżej wymienione przyłączenie jest pobierana opłata, ustalona w odniesieniu do rzeczywistych nakładów poniesionych za realizację przyłączenia.
Przedstawiciele Operatora Sieci Transportowej dwutlenku węgla, którzy są do tego upoważnieni, pełnią kontrolę nad instalacją i urządzeniami przyłączonymi do sieci. Informacje na ten temat znajdziesz w art. 11s. 1.
Kolejnym zagadnieniem, o którym można przeczytać w ustawie, jest zasada dostarczania paliw i energii. Jest to najobszerniejszy rozdział w całym dokumencie. Opisuje go cały art. 6. Bardzo szczegółowo określa on zasady przyłączania odbiorcy do sieci – zarówno energetycznej, jak i gazowej.
Określa również najważniejsze zagadnienia, które dotyczą zasad dostaw gazu i energii.
W dokumencie widnieje również zapis informujący o tym, kim jest odbiorca wrażliwy i jakie są warunki wypłacania dodatku energetycznego.
W art. 5e ust. 1 można przeczytać, że dodatek energetyczny jest przyznawany przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta na zasadzie decyzji podjętej na podstawie wniosku złożonego wcześniej przez odbiorcę wrażliwego energii.
Koncesji podlegają: obrót i wytwarzanie energii, a także magazynowanie paliw. Przy wytwarzaniu i obrocie mniejszą ilością energii, np. w przypadku mikro i małych instalacji fotowoltaicznych, koncesja nie jest potrzebna.
Urząd Regulacji Energetyki nadzoruje rynek energii i paliw. Za ustalanie wysokości taryf odpowiada Prezes URE.
Informacje o zasadach kształtowania taryf i koncesji znajdują się w art. 47 ust. 1 pkt 1 lit. b. ustawy. W wyżej wymienionym artykule można przeczytać, że w ciągu 30 dni od uzyskania koncesji, przedsiębiorstwo energetyczne powinno wystąpić do Prezesa URE z wnioskiem o zatwierdzenie taryfy.
Przedsiębiorstwo wówczas jest obowiązane do ostatecznego rozliczenia względem starej taryfy, następnie Prezes URE wyraża zgodę bądź odmawia zatwierdzenia nowej taryfy.
W punkcie 2. lit.a. tego artykułu zawarto informację, że Prezes URE może zatwierdzić taryfę przedsiębiorstwu energetycznemu na nie więcej niż 3 lata. Jej ceny nie mogą przekraczać kwot, które obowiązywały przed złożeniem wniosku.
Ustawa o Prawie energetycznym stanowi konkretne wytyczne dla konserwacji urządzeń oraz dbałości o sieci i instalacje energetyczne. Zgodnie z prawem powyższymi czynnościami mogą się zajmować wyłącznie osoby, które mają do tego specjalne kwalifikacje.
Zgodnie z art. 54. ust. 1 ustawy świadectwo, które zostało nadane przez komisje kwalifikacyjne, powinno być potwierdzeniem kompetencji. Jeżeli działania nie są poparte powyższym dokumentem, wykonywane są bezprawnie. Mogą wówczas grozić nałożeniem wysokiej kary pieniężnej, a nawet pozbawieniem wolności.
W artykule 4 j. ustawy o Prawie energetycznym napisano, że paliwa gazowe można zakupić od dowolnego sprzedawcy.
Dane na temat zużycia paliw przez odbiorcę końcowego powinny być podawane nowemu i dotychczasowemu sprzedawcy przez operatora systemu przesyłowego lub gazowego. Powinien to zrobić w terminie, który umożliwia dokonanie rozliczeń z odbiorcą końcowym paliw.
Czy wiesz, że firmy sprzedażowe mają różne oferty energii? Zweryfikuj rynek i wybierz najkorzystniejszą opcję dla swojego przedsiębiorstwa.
Nieterminowe dostarczenie Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki taryf do zatwierdzenia lub zaniechanie dostarczenia określonych sprawozdań może okazać się zgubne.
W wyniku niedostosowania się do wytycznych grozi grzywna, a nawet kara pozbawienia wolności. Warto zatem przestrzegać zasad, które dotyczą uczciwej konkurencji i prowadzenia niekoncesjonowanej działalności.
Według art. 56 ust. 3 pkt 6 lit. a. jeżeli stopień szkodliwości czynu jest znikomy, a podmiot zrealizował swój obowiązek i przestał naruszać prawo, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może unieważnić wymierzoną karę.
Dystrybucja energii i paliw gazowych | To inaczej transport energii i paliw sieciami dystrybucyjnymi w celu dostarczenia ich odbiorcom. Operatorzy Systemu Dystrybucyjnego, mają koncesję na rozprowadzanie energii, dlatego też odpowiedzialni są za dystrybucję. |
Sprzedaż energii i paliw gazowych | To nic innego, jak sprzedaż bezpośrednia paliw lub energii. Jest ona dokonywana przez podmiot, który posiada koncesję od Operatora Sieci Dystrybucyjnych. Sprzedawca może być zarówno producentem jak i dystrybutorem. |
Obrót energią i paliwami gazowymi | Według art. 3 pkt 6 p.e. ustawy Prawo energetyczne, obrotu energią lub paliwami gazowymi może dokonać podmiot, który posiada koncesjonowaną działalność gospodarczą. Polega to na hurtowym lub detalicznym handlu. |
Gazowa sieć dystrybucyjna | Sieć gazowa niskich, średnich i wysokich ciśnień. Rozprowadza gaz do odbiorców końcowych. Za jej ruch sieciowy odpowiedzialny jest operator systemu dystrybucyjnego. |
Przesyłanie dwutlenku węgla | To nic innego jak transport i podziemne składowanie dwutlenku węgla. Takie działania pomagają przeprowadzić projekt próbnego wychwytywania i składowania CO2 zgodnie z dyrektywą o Wychwytywaniu i składowaniu dwutlenku węgla z dnia 23 kwietnia 2009 r. |
Energetyczna sieć przesyłowa | Jest to elektroenergetyczna sieć wysokich lub najwyższych napięć. Dzięki niej możliwy jest ruch sieciowy energii, za który odpowiada operator systemu dystrybucyjnego. |
Redakcja Switch Energy to zespół zaangażowanych autorów, a także cenionych współpracowników. Naszym celem jest wspieranie czytelników w podejmowaniu racjonalnych decyzji dot. obniżenia cen energii elektrycznej. Regularnie dostarczamy rzetelnych, aktualnych treści dotyczących branży energetycznej i OZE.